14 October 2013

කෙල්ලන් රැවටු දියමන්ති ගුරුකම..



ට්‍රීoooo… ට්‍රීoooo…

මහා පාන්දරම කන  අයිනේ ඉදගෙන ස්ථාවර දුරකථනයක් නාද දෙනකොට කොහොමද දැනෙන සනිපේ.. එහෙව් වෙලාවක දුරකථනය කුඩු පට්ටම් වෙලා යන්න පොලවේ ගහන්න හිතෙන්නේ මට විතරක්මනම් ඒ මම පාන්දර සුව නින්දට අසිමීතව ඇලුම්කල නිසාම වෙන්න ඇති ... රෑ ජාමයක් ගෙවෙනකන් ඇහැ ඇරගෙන ඉදලා  පාන්දර කිට්ටුව ඇදට පැනලා ඇහැ පියාගන්න මට ඉන් පස්සේ  ඉහ උඩින් හොරණෑ ගහගෙන පෙරහැරක් ගියත් ඇහැ ඇරවනවා බොරු ..

ඒත් මේ දුරකථනය එයිට වඩා බලවත්...

ට්‍රීoooo… ට්‍රීoooo… ට්‍රීoooo… ට්‍රීoooo

එක දිගටම නොනවත්වා පාන්දර ජාමේ නාද වෙන දුරකථනය බොහෝ කාලයක් මගේ නින්දට අසීමිතව බාදා කලා  .ඒ වෙලාවට මම කොට්ටේ නවලා අරගෙන ඒකෙන් කන්දෙකම වහගෙන ආයෙමත් ඇහැ පියාගන්න උත්සහ ගන්නේ  දුරකතනයට විතරක් නෙමේ ඒක හොයාගත්තු ඇලෙක්සැන්ඩර් ග්‍රැහැම් බෙල් උන්නැහැහේ ගෙත් අම්මා මුත්තා මතක් කරගෙන... ෂික්!!! මේ බෙල් උන්නැහේ මොන එහෙකට මේකට බෙල් එකක සද්දයක් දැම්මද මන්දා ,.
 ඒත් කවදාවත් මට දුරකථන සබ්දයට පිටුපාල ආයෙත් නිදාගන්න ලැබෙන්නේ නැහැ..

හැමදාමත් වගේම අම්මා ..

“පුතා ටෙලිෆෝන් එක ගොඩක් වෙලා රින්ග් වෙනවා ටිකක් බලනවද ...”

මට වගේම උන්දැගේ නින්දත් කඩාකප්පල් කරලා දාපු දුරකථනය සොයාගෙන මම යන්නේ හිතේ උපන් කෝධය වචන වලට පරිවර්තනය කරගෙන මුමුණන ගමන්මයි (එම වචන පාලි සංස්කෘතික භාෂාවකට උරුම කම් කියන බැවින් බ්ලොගයේ පලකල නොහැක )

සි එල් අයි නොතිබුන යුගයේ වුවත් එහා අන්තයේ සිට මා අමතන මේ ග්‍රාහකයා කවුදැයි කියා ටක්කෙටම උපකල්පනය කිරීමේ හැකියාව මට තිබුනා .. ඒ වෙන යමක් නිසා නොවේ.. සති කිහිපයක සිට යක්කු ගස් නගින ජාමෙට පවා  මට ඇමතුම් දෙන්න හිටියේ එකෝම එකයි ඒ  ..අසේල ,

හෙලෝ ..

“හෙලෝ චමී මම අසේල.බං..”

“ඔව් මම දන්නවා..ඉතින් කියපන් ...”

“ම්ම්ම් ..ඒක නෙමේ උබ මොනවාද කර කර උන්නේ ..”

ඒ ප්‍රශ්නෙට ගැලපෙන උත්තරයක්  පාලි සංස්කෘතික භාෂාවකට උරුම කම් කියූ  මගේ උක්ත භාෂාවෙන්ම පවසා දුරකථනය විසන්දි කර දැමීමට සිතට ආ හැගීම යටපත් කර ගනිමින් මම පිළිතුරු දුනිමී.

“මුකුත් නැහැ .. මම නිදාගෙන උන්නේ ...”

“ආග්.. මේ වේලාවට උබලට පාන්දර කියලා මට අමතකවුනා.. මම මේ ලන්ච් ගන්න ආව ගමන් උබට කෝල් කලේ .. “

ලෝක බෝලය ඉර වටේ කැරකෙන සිද්දියෙන් කාටවත් අවාසියක් නොවෙනවා යැයි කීවට.. එහි අවාසිය තදින්ම මගේ නින්දට බලපෑම් කලේ ඔන්න ඔය ආකාරයටයි..  සතියට දවසක් දෙකක් අසේල ලන්ච් ටයිම් එකේදී මට  දුරකථන ඇමතුම් අරගෙන මර නින්දේ උන්නු මාව අවදි කරන එක දිගටම සිදුවුනා ... වරද අප දෙදෙනාගේම නොවේ  වරද ඇත්තේ  අප එකම රේකාවක දෙපැත්තේ ඇති රටවල් දෙකක ස්ථානගතවි සිටිමයි...

“හා දැන් ලන්ච් අරගෙන ඉවරනම් කතාකරපු හේතුව කියපන්කො ..”

“මේකයි චමි හෙට නර්මදාට ක්ලාස් දවසක්...

නර්මදා කියන්නේ අසේලගේ කෑල්ල සභ්‍ය  වචනෙන් පෙම්වතිය කියමුකෝ.. මේ ප්‍රේමෙට වසර කිහිපයකම ඉතිහාසයක් තිබුනත්  ඒ ගෙවී ගිය කාලයේ තරමට තද බැදීමක් මුන් අතර තිබුන බවක් පෙනෙන්න තිබුනේ නැහැ, මම නම් කොහොමටවත් දැක්කේ නැහැ..

“නර්මදාට ක්ලාස් ඉතින් මට මොකෝ ..”

“එහෙම කියන්න එපා බං උබ මට උදව්වක් කරපන්.. මේ ලව් එකට මුල ඉදලම උදව් කලෙත් උබනේ ..”

ඇත්තටම මේ ආදර කතාවේ මමත් ප්‍රධානතම චරිතයක්, සමහර විට මම නොහිටියානම් මේක නොවෙන්නත් තිබුනා.. ඒත් ඉතින් මිනිස්සුන්ගේ ෛදවය වෙනස් කරන්න බැහැ කියනවනේ එහෙම බැලුවම මම නැතත් වෙන්නත් තිබුනා ..
කොහොමින් හරි මේකත් මගේ අතින් සිදු කරපු සාර්ථක කපුකමක් විදියටම තමයි අදත් මම හිතන්නේ.  මේක සාර්ථක වෙන්න මගේ අතින් සියයට දශම ගානක හරි දායකත්වයක් නොතිබුනා කියන්නනම්  කාටවත් බැහැ..

නර්මදාව මම අදුන ගත්තේ කොයි කාලේ ඉදලද කියන්න හරි හමන් මතකයක් නැතිවුනත්.. කාලෙක ඉදන් මගෙයි ඇගෙයි දැන හැදුනුම් කමක් තිබුනා එහි ප්‍රථිපලයක් හැටියට තමයි දවසක් අසේලට නර්මදාව දකින්න ලැබුනේ..  දැක්ක මුල් දවසෙම නොවුනට කාලයක් එක දිගටම දුටු නිසාමදෝ අසේලගේ හිතේ නර්මදා ගැන අදහසක් ඇතිවෙලා තිබුනා... මමත් ඒක දැනගත්ත දවසෙම ආයේ දෙපාරක් හිතුවේ නැහැ ගිහින් ඇහුවා අසේල ගැන නර්මදාගෙන්... අපි එහෙමයි ඈ..

නර්මදාත් වැඩිය ඇබරුනේ නැහැ දෙතුන් පාරක් ඇබරිලා “හා “ කැමතියි  කීවා ... එහෙම පටන් ගත්තු මේ ආදර අන්දරය අවුරුදු දෙකක් පමණ මෙරටද අවුරුද්දක් පමන අසේල ඇමරිකාවේ පදිංචි කාරයෙක්වූ පසුවද පැවති නමුත් කාලයේ තරමට දිගු බැදීමක්නම් නොතිබුන ගානයි ..

“හරි දැන් මම මොකද කරන්න ඕනේ...”

“මේකයි බං දැන් නර්මදා මම කෝල් කලාට අන්සර් කරන්නේ නැහැ  උන්ගේ ගෙදරිනුත් මට කැමති නැහැ කියලා නර්මදා දැන් මාව තබේකට මායිම් කරන්නේ නැහැ  ..”

“එහෙමද ..ඉතින් දැන් මොකද මම කරන්න ඕනේ ..”

“මම හොයාගත්තා හැම ඉරිදාම උදේ පහට නර්මදා කොළබ බස් එකට නගිනවලු පංති යන්න. මම අහවල් ගෙදරට ලියුමක් එව්වා උබ ඒක අරගෙන ගිහින් හෙට උදේ පහට බස් හෝල්ට් එකේදී නර්මදාගේ අතටම දීපන්කො ..

“දැන් වේලාව තුනටත් ලගයි ... හරි තව පැය දෙකක් මෙහෙම්මම ඉදලා මම ගිහින් දෙන්නම් එහෙනම් ..”
----------------------------------------------------------------------------------------------------

උදේ පහ වෙනකන් ඇහැ පියවෙන්න නොදී  අමාරුවෙන් ඉදලා පහටත් කලින් ගෙදරින් පිට වෙලා අහවල් ගෙදර උන්දැලවත් අවදි කරවලා ලියමන ඉල්ලගෙන... සීතලේ ගැහි ගැහි... කිලෝමීටර් හතරක් විතර දුරක් ගෙවාගෙන ගිහින් බස් හෝල්ට් එකේ රැකගෙන හිටියා නර්මදා එනකන් ..

මම කවදාවත් මගේ ලව් එකකටවත් මෙහෙව් කටු කෑමක් කාලා නැති එකේ අසේලගේ වැඩේට මේ තරම් කැපවීමක් කරන්නේ ඌ කවදාවත් මගේ ලව් වලට උදව් කරලා තියෙන නිසා නොවේ ..ඔහු කලේ ඒ කාලේ හැටියට අපි අමාරුවෙන් උත්සහ කරලා එකක් සෙට් වේගෙන එනකොට අදාල තරුණියගේ ගෙදරට නිර්නාමික දුරකථන ඇමතුම් දීලා  ඒ සම්බන්දයන් කඩ ඉහිරවලා  අමුතුම සතුටක් ලබපු එක.. කොහොමින් හරි ඒවා අතේ මාට්ටු උනත් අපිත් ගනන් නොගෙන උන්නේ ඒ කාලේ හැටියට අපිටත් සීරියස් සම්බන්දයක් ගොඩ නගාගන්න තරම්  උවමනාවක් නොතිබුන නිසාම මිස වෙන එහෙකට නොවේ .. එහෙත් දැන් නර්මදා සම්බන්දයෙන් අසේල සීරියස් බව තේරුන වෙලාවේ ඉදලා මම තීරණය කළා කොහොම හරි මේක ගොඩ දානවා කියලා..

කොහොම උනත් ලව් වලට උදව් කරන්න පුළුවන් කමක් තිබුනොත් මම එහෙම නොකර  ඉදල නැහැ.. ආදර සම්බන්ද වලට උපකාර කරන එක දෙලොවටම කරගන්නා පිනක් විදියට තමයි මම අදටත් සලකන්නේ.. ඒ නිසාමයි බස් එකක තනියම ෂිට් එකක වාඩි වෙලා යද්දී වුනත් ජෝඩුවක් නැග්ගොත් උන් දෙන්නව  දේ තැනකට නොයවා  නැගිටලා ෂිට් එක පරිත්‍යාග කරන්නේ.. (ඔය පිං ලැබෙද්දී බෝනසුත් එක්ක ලැබෙයි මතු ආත්මෙක හික්..හික්..)


ඔග්..කතාවෙන් කතාවෙන් මෙන්න නර්මදාත් ඇවිල්ලා ...

මට කෙලින්ම ඉදිරියට ගිහින් නර්මදාට ලියමන දිගු කරන්න පුළුවන් කමක් තිබුනේ නැහැ..  මම නර්මදාට කිට්ටු කලේ ගස් ගල් වල පිහිටෙන්.. ඒ කිව්වේ ගස් ගල් වලට මුවා  වෙමින් බඩගාමින් ගරිල්ලා මෙහෙයුමක් දියත් කරමින්.. ඒකට හේතුව නර්මදාව ඇරලවන්න උන්ගේ අයියා ඇවිත් උන්නා .. අසේල එක්කටත් වඩා උන්ගේ අයියා අමනාපෙන් උන්නේ මාත් එක්ක.. මගේ දිහා බැලුවේ හරියට උන්ගේ නංගිව බලෙන් අරගෙන ගිහින් අසේලට බන්දලා දෙන්න හදන ත්‍රස්තවාදියෙක් දිහා බලන ගානට .. ඒ බැල්ම නොවැටෙන්න මම හැකි තරම් ප්‍රවෙසම්වුනා ..

අවසානයේ අයියා ගිය ගමන් ලියමනත් එලියට අරගෙන නර්මදාගේ අතින් තියන්න අඩි දෙක තුනක් තියෙද්දීම මාව දැක දැකම මේ උන්දැ නැග්ගේ නැතෑ බස් එකට... මගේ උත්සාහය අපතේ ..!!

ඒත් මාව දැක දැකම බස් එකට නැග්ග එක ගැන මට අරුමයක් නොවුනේ ඒ කාලේ අසේල එක්ක යාළුවුන අලුතම වුනත් අසේලව දැක දැකම තබේකට මායිම් නොකර මේ උන්දැ බස් වලට ගොඩවෙනවා මම ඇති පදම් දැකලා තියෙන නිසාමයි ..

එදාට පස්සෙත් මට දවස් ගානක්ම හරියකට නින්දක් ලැබුනෙම නැහැ.. හැමදාම ලන්ච් ටයිම් එකට අසේල ඇමතුම් අරගෙන දුක් ගැනවිල්ල කියන්න ගත්තා..මම පාන්දර දෙකට ඇහැරගෙන ඒවා ඇහුව...,

කොහොමින් හරි මේ වැඩේ ඉවරයක් දකින්න ඕනේ කමටම මම දවස් ගානක් මහන්සි වෙලා කොමිනිකේෂන් එකක දැරිවියෙක් ලව්වා හත් අට වතාවක් ඇමතුම් අරගෙන දවසක් සම්බන්ද කරගත්තා දුරකතනයට නර්මදාව ..

“හෙලෝ නර්මදා මේ මම චමී..

“ආ චමී කියන්න ඇයි....”

“මම එදා ඔයාට අසේලගෙන් ලියුමකුත් අරගෙන ආවේ ..ඔයා මම එනකොටම බස් එකට නැග්ගා ..

“හ්ම්ම් ..මම දැක්කා ඔයා කොලයකුත් අරගෙන මගේ පැත්තට එනවා.. , ආයේ එහෙම එන්න එපා චමී මට ක්ලාස් යන්නත්  පරක්කු වෙනවා ඔය වැඩ හින්දා  ඔය ලියුම විසි කරලා දාන්න ...

“එහෙම හරි නැහැනේ අසේල පව්නේ.. මම ලබන ඉරිදට අරගෙන එන්නද ...”

“ඔයාට පිස්සුද මම එන්නේ අයියත් එක්ක ..”

“මම අයියා ගියාට පස්සේ දෙන්නම් ..”

“බස් එකක් ආවොත් මම නගිනවා එයිට කලින් දෙන්න පුළුවන් උනොත් බලමු.., අනික ඔය අසේලව අපේ ගෙදර අයට පෙන්න බැහැ.. රට ගියයි කිව්වට කවුද දන්නේ ඔය කොහෙහරි රටකත් රස්තියාදු වේවි ඇති ..”

තව දුරටත් නර්මදා ගැන බලාපොරොත්තු තියාගන්න එක තේරුමක් නැතිබව මට තේරුනත්  ඒක අසේල පිළිගන්න කැමතිවුනේ නැහැ .. බැලු බැල්මට වංගෙඩියයි මෝල් ගහයි වගේ පෙනෙන මුන් දෙන්නගේ අදහසුත් එයිට වෙනසක් නැතිව තියෙද්දී අසේල මේ තරම් නර්මදාට වහ වැටුන කරනවා ඒ කාලේ මටත් ගැටලුවක්වුනා.. සමහර විට කර්මය කියන්නේ එකට වෙන්න ඇති, ලබා උපන් හැටි බබා කෙටු හැටි කියන්නෙත් එකටම වෙන්ට ඇති මයේ හිතේ ..

මෙහෙම කාලේ ගෙවීගෙන යනකොට දවසක් හරි පුදුම අත්දැකීමක් ලබන්න මටත් හැකිවුණා දුර ගමනක් ගිහින් එන ගමන් හදිසියේ එල්ලුන බස් එකේ පස්සෙම ෂිට් එකේ මෙන්න නර්මදා  ඉන්නවා වෙන කොල්ලෙක්ට තුරුළුවෙලා.. දැක්ක දෙයින් ඇස් අදහගන්න බැරි වුනත් මම ඊලග නැවතුමෙන්ම බසයෙන් බැහැගත්තේ නර්මදා මාව දකින්න ඉස්සර ...

පස්සේ හොයා බලද්දී දැනගන්න ලැබුන විස්තර අනුව මේක බොහොම කාලේක ඉදලා තියෙන සම්බන්දයක්..දෙන්නම එකම පංතියේ ඉගෙන ගන්නේ.. ඒත් මේ විස්තර අසේලට කියලා අඩා වැලපෙමින් ඉන්න උගේ හිත තව තවත් දුර්වල කරන්න මට හිත නොදුන්න නිසා මමත් සද්ද නැතුවම උන්නා.. ඒකෙන් උනේ දිගින් දිගටම අසේලගේ රාත්‍රියේ ලැබෙන ඇමතුම් ගණන වැඩි වීමයි ..මගේ නින්ද අඩු වීමයි විතරයි...

මේ තවත් දවසක්..

“හෙලෝ චමි...”

“ඔව් අසේල කියපන් ..”

“තව දවස් දෙක තුනකින් කෙනෙක් උබලගේ ගෙදරට පාර්සලයක් ගෙනත් දෙයි ..ඒක නර්මදාට ගෙනිහින් දීපන් .”

“ඒ ගමන ලියුම් පාර්සලයක් එව්වද .. දැන් ඕක නවත්තපන් බං ඕක කෙරෙන වැඩක් නෙමේ ..”

“ප්ලීස් බං මේක ගිනිහින් දීපන් ..මේ ලියුම් නෙමේ ...”

“එහෙනම් මොනවද “

“දියමන්ති පෙට්ටියක්...”
_________________________________________________________________________________
තවත්  දින ගානක උත්සහයකින් පසුව නර්මදාව දුරකතනයෙන් සම්බන්ද කරගන්න මට අවස්ථාවක් ලැබුනා..

“හෙලෝ නර්මදා ...

“ආ චමි.. මම දැක්කා ඔයා දවසක් දෙකක් බස් හෝල්ට් එකේ ඉන්නවා.. අනුන්ගේ ලියුම් අරගෙන රස්තියාදු වෙන්නේ නැතුව වෙන වැඩක් කරගන්න චමි ..”

“ නෑ නර්මදා අසේල ඔයාට දෙන්න කියලා දෙයක් එව්වා මේ ඉරිදට මම අරගෙන  එන්නම් ටිකක් ඉන්න පුලුවන්ද

“අපෝ මේ ඉරිදටනම් ඔය මනුස්සයාගේ ලියුම් හෑලි උස්සගෙන එන්න එපා ..මට මේ ඉරිදා එක්සෑම් එකකුත් තියෙනවා.. මට බස් හෝල්ට් එකේ පරක්කු වෙන්න බැහැ..වෙන දවසක බලමු ..”

“නෑ..නෑ. නර්මදා මේක ලියුමක් නෙමේ ..ok  මම වෙන දවසක එන්නම් ..”

“ලියුමක් නෙමේනම් මොකක්ද ..”

“පෙට්ටියක්...”

“පෙට්ටියක් මොන පෙට්ටියක්ද ..”

“පුංචි දියමන්ති පෙට්ටියක් ...”

“දියමන්ති ...”

මද වෙලාවක් යනතුරු නර්මදාගෙන් සබ්දයක් ඇසුනේ නැත .. ඒ කාලය විනාඩියක් පමණ වේ ඒ බැවින් මනුෂ්‍ය සිතක පරිවර්තනය වීමට ගතවන කාලය විනාඩියකැයි මා සිතාගතිමි ..

“චමි එහෙනම් ඔයා මේ ඉරිදට එන්න ....”

“මේ ඉරිදට ඔයාට එක්සෑම් නේද මම වෙන දවසක එන්නම් එහෙනම් ..”

“නෑ කමක් නැහැ මේ ඉරිදට එන්න..”

“අයියා හිටියොත්..”

“ඒකට කමක් නැහැ මම අයියා යනකන් බස් එකට නගින්නේ නැතුව ඉන්නම්..”

“එතකොට ඔයාට එක්සෑම් එකට පරක්කු වෙයිනෙ...”

‘එක්සෑම් එකට ටිකක් පරක්කු උනාට කමක් නැහැ.. මම ඉන්නම් ඔයා එනකන් ..”

“හරි එහෙනම් මම ඉරිදට එන්නම් ..”

“හා චමි වරද්දන්න එපා මම බලාගෙන ඉන්නවා බස් හෝල්ට් එකේ ..”
______________________________________________________________________________

එදායින් පසු දිනෙක නර්මදා මට කතාකොට අසේලගේ විදේශ දුරකථන අංකයද ඉල්ලා ගත්තේය.. එයින් පසු 
අසේලගෙන් මට නිතර නිතර ලැබෙන ඇමතුම් අඩුවී ගිය අතර.. මෙතෙක් කාලයක් අසේලට දැඩි අකමැත්තක් දැක්වූ නර්මදාගේ මාපියන් දැන් ඔහුට දැඩි කැමැත්තක් දක්වන බවද දැනගන්නට ලැබුණි .. සමහර විට දියමන්ති වලින් ඔවුන් අසේලගේ වර්තමාන වත්කම් තීරණය කරන්නට ඇත..

මේ දියමන්ති තාග්‍යය ලැබී මසකට පමන පසු අසේල ලංකාවට පැමිණ දෙපාර්ශයේම අසිර්වාද මැද නර්මදාව විවාහ කරගත්තේය.. පසුව දෙදෙනාම විදෙස්ගතවිය.. අදද මේ දෙපල කොහේ හෝ රටක සතුටින් ජිවත් වනවා ඇත ..

මේ විවාහයෙන් මාස කිහිපයකට පසුව දිනක් සාදයකදී  මට අමුත්තෙක් හමුවිය දුටු විගසම මට ඔහු හැදින ගැනීමට අපහසුවුයේ නැත .. ඔහු නර්මදා සමග බසයේ තුරුළුව ආ තරුණයාය .. ඔහු හා කතාවට වැටුණු මා  ඉදිරියේ ඔහු සියල්ලම දිගහැරියේය ඔහු අහිංසකයෙකි...

නිවෙස් දෙකෙන්ම කැමැත්තෙන් සිට පසුව නර්මදා සහ ඔහුගේ පවුලේ උදවිය හේතුවක් නොමැතිව  එකවරම ඔහුට අකමැතිවූ අකාරය ඔහු මා ඉදිරියේ පැවසුවද එසේ වීමට හේතුව කුමක්දැයි ඔහු අදටත් නොදනී... එහෙත් ඒ සියල්ලටම හේතුව දියමන්ති තාග්‍යය බව මම ඔහුට පැවසුවේද නැත ..

එහෙත් මේ සිදුවීමෙන් පසු කිසිදා නොවිසදුන කලකිරීම මුසු පැනයක් මගේ සිතේ  පැලපදියම් විය.. එය නම්  ගැහැනුන්ගේ  ආදරය වැනි ප්‍රබල මානුෂික හැගීම් යටපත් කිරීමට තරම් මිල මුදල් මුතු මැණික් යන භෞතික වස්තුන් ප්‍රබල වුයේ කෙසේද යන්නය ..?????




You might also like:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...