ඔබ එන්න සුලගේ දැවටිලා. (1කොටස)

ඔබ එන්න සුලගේ දැවටිලා...
මා ඉන්නෙ ඔබ දැන් එයි කියා...

එලාම් එක වැදෙන සද්දෙට මට ඇහැරුනා.දැන්ම ඇහැරිලා වැඩක් නෑ තා ටිකක් නිදාගන්න ඕන.අනික මේ දවස් වල සීතලයිනෙ.මම අනිත් පැත්තට හැරිලා ආයිමත් ටිකක් නිදාගත්තා.කම්මැලිකමට එහෙට මෙහෙට පෙරලි පෙරලි ඉදලා හරියට පියවි ලෝකෙට එනකොට 6.15 විතර වෙලා.



"දෝණි හොදටම පරක්කු වෙලා.අද ක්ලාස් යන්නෙ නැද්ද?"අම්ම තේ එකත් අරගෙන කාමරේට ආවා.
"යනව අම්ම.පරක්කු නෑ තාම"කියාගෙන මම බාත් රූම් එකට ගියා.
ගෙදරම පෙරලලා 6.45 වෙනකොට ලේස්ති වෙලා කෑම කාලා ඉස්තෝප්පුවට වෙලා හිටියා මම තාත්ත එනකම්.



"අනේ තාත්තා ඉක්මනට එන්නකෝ.මට දැනටමත් පරක්කු වෙලා.CTB එකත් ගිහින් ඇති" තාත්තා බයිසිකලේ අරන් එනව දැක දැකත් මම කෑ ගැහුවා.

හැමදාම යන පාරේ උනත් මම වට පිට බල බල එන්න පුරුදු වෙලා.අදත් එහෙමම තමයි.තාත්තයි මමයි stand එකට එනකොටම CTB එක බීච් රෝඩ් එක දිගේ ඈතට වේගෙන් ඉගිලිලා ගියා.අදත් ඉතින් ප්‍රයිවට්.අපරාදේ රුපියල් 35 කියල හිත හිත ඉන්නකොට ආව කොළඹ මාතර බස් එකට අමාරුවෙන් මාත් නැගගත්තා.

CTB එකට නැගගන්න බැරි උන තරහ දෙගුණ තෙගුණ වෙනවා බස් එකේ සෙනග අස්සෙ තෙරපෙනකොට.ඇගිල්ලක් ගහන්න ඉඩ නෑ බස් එක ඇතුලේ ඒ උනාට කොන්දොස්තර කෑ ගහනවා ඉස්සරහට යන්නලු පස්සට යන්නලු.

කොග්ගල ගාමන්ට් එක ලගින් මගේ ලග සීට් එකේ වාඩි වෙලා හිටපු අක්ක කෙනෙක් බැස්සා.මාත් වට පිට බල බල හිටියෙ නෑ වාඩි උනා.සදුදා පාන්දර මාතර ඉදන් කොළඹ යන බස් වල යන අය දන්නවා ඇති බස් එකේ හිටගෙන යන්න උනත් තියෙන අමාරුව.


3-2 සීට් තියෙන බස් එකේ මම හිටියේ ආසන දෙකේ සීට් එකක ජනේලෙ පැත්තෙ නෙවෙයි අනිත් සීට් එකේ.කව්ද හිටගෙන හිටපු එක්කෙනෙක් CR පොතකුයි ෆයිල් එකකුයි මගේ උකුලට විසි කරා.මමත් රවල බලල පව්නෙ ක්ලාස් යන ලමයක්නෙ කියල පොත් ටික උකුලෙන් තියාගත්තා.

කොහොමහරි බස් එක ගාල්ලට ලගා වුනා.ඊළගට තියෙන්නෙ ගාල්ල හෝල්ට් එක.පොත් ටිකේ අයිතිකාරයට පොත් ටික එපාද මන්දා.මම වට පිට බැලුවා.පන්ති යන හුගක් පිරිමි ලමයි බස් එකේ හිටිය අනික මට ඒ ලමයගෙ මූණත් මතක නැති නිසා මම පොත් ටික සීට් එක උඩින් තියලා නැගිටල ඉස්සරහට ගියා බහින්න.

අදුරන කවුරුවත්ම නෑ.මම තනියම කුණු ඇළ පාර දිගේ ඉක්මනටම ගියා.පන්ති පටන් ගන්නෙ 7.45ට.දැනටමත් පරක්කුයි.පන්තියට ඇතුළ් උනාට මොකද සර් තාම ඇවිත් නෑ.පිටිපස්සෙ පේළි වල හිටියොත් පැයකින් විතර නින්ද යන නිසා මම අපිටම රෙජිස්ටර් උන ඉස්සරහ ඉදන් දෙවෙනි පේළියෙ වාඩි උනා.

සුපුරුදු විදියට සර් ගනන් හැදුවා.අපි කීකරු ගෝලයෝ වගේ අහන් හිටියා ලිව්වා.චුට්ටක් විතර නිදාත් ගත්තා.හැම ලමයම වගේ බලන් හිටපු වෙලාව ආව.අපි 11.30ට පන්තියෙන් එලියට ආවේ ද්විත්ව සටහන් මූලධර්මය හොයාගත්ත ලූකා පැසියෝලිට හුගක් ආදරේ කර කර.

හැමදාමත් වගේ මායි දේදුයි ඉශායි කතා කර කර කුණු ඇළ පාර දිගේ ආව.අපිට පස්සෙන් ආව කොල්ලො සෙට් එකෙන් එකෙක් එක පාරට හය්යෙන් ඇහුවා "මෙයාටද උඹ පොත් ටික දුන්නෙ බස් එකේදි" කියලා.

මට එතකොට තමයි මතක් උනේ සීට් එක උඩ පොත් ටික තියපු බව.කව්ද දන්නෙ වෙන කෙනෙක්ටද කියලා.මාත් මට නෙවෙයි වගේ ආවා.

"හිමා අපි P & J එකේ පල්ලෙහ කඩෙන් ice cream කමුද?"
"පිස්සුද දේදු මේ වැස්සෙ?"ඉශා අකමැත්තෙන් වගේ කිව්වා.
"සල්ලි තියෙනම් කමු.මම කොහොමත් ice cream කන්නෙ නෑනේ.හැබැයි දේදු ඔයා ලෙඩ උනොත් අපිට නම් බෑ ඇන්ටිගෙන් බැනුම් අහන්න."

දේදුයි ඉශායි ice cream කන අතරේ අඩන්න හදන කලු පාට අහස දිහා බලාගෙන මම පොඩ්ඩක් තනි උනා.
අර පොත් ටිකේ අයිතිකාරයා අපේ පන්තියෙද දන්නෙ නෑ.එහෙම උනොත් නම් මම ඉවරයි.පාරෙදි වගේම පන්තියේදිත් මාව නෝන්ඩි කරාවි.මට එහෙම හිතුනා.


ice cream කාල ඉවර වෙලා අපි තුන් දෙනාම කහ ඉර ලගට ආව පාර පැනලා බස් එකට නගින්න.පාරෙන් එහා පැත්තෙ හිටපු සුදු පාට ටී ශර්ට් එකකුයි නිල් පාට ඩෙනිමකුයි ඇදපු කොල්ලෙක් අහින්සක විදියට හිනා උනා අපිව දැකලා.
අරුන් දෙන්න ඒ කොල්ලව දැක්කෙ නෑ.දැක්ක නම් මොනවහරි කියාවි.

දේදු එතන එහා පැත්තෙ තිබුන අම්බලන්ගොඩ බස් එකක නැගල අපි දෙන්නට අත වැනුවා.

ඉශායි මායි අත් දෙකත් අල්ලගෙනම මාතර බස් තියෙන තැනට ආවා.

අද CTB එක නැද්ද මන්ද.ගොඩක් ලමයි හෝල්ට් එකේ අපි එනකොටත්.

"අපි CTB එක එනකම් බලන් ඉන්නවා පැය ගනන්.ඒත් උන් කැමති නෑ අපි නගිනවට.උන් කියන්නෙ අපි යන්නෙ පිනටලුනේ."
මම එහෙම කිව්වෙ අනන්තවත් මට ඇහිලා තියෙනවා එහෙම කියපුවා.
පිනට නෙවෙයි 150ක් දීලා තමයි සීසන් එක ගන්නෙ.එක්කො ඒකත් නිකම් දෙන්න ඕන,ඉශාත් තරහෙන් එහෙම කිව්වා.


ඈතදිම බස් එක එනවා දැකපු ලමයි පොරකෑව බස් එකට නගින්න.ඉශාත් පොඩි එවුන් අතරින් රිoගල ගිහින් සීට් එකක් අල්ලගෙන තිබුනා.

"අද කපල්ස් කවුරුවත් නෑ වගේ"
ඉශාටත් නිකම් ඉන්නම බෑ.හතර අතේ බලනවා.
"උන් නැති තරමට හොදයි.උන් හිටියම පොඩි එවුන් කරන්නෙ කට ඇරගෙන උන් දිහා බලන් ඉන්නවා."
අපි දෙන්න ඔය වගේ වල් පල් කියව කියව හිටියා.

එකපාරටම දැකල පුරුදු මූණක් ඉස්සරහ දොර ලගින් මතු උනා.
මේ අර හිනා උන ළමය නේද?අපේ බස් එකේ යන එකෙක් වෙන්නැති.මට එහම හිතුනා.


අපේ ළගින්ම හිටගත්ත කොල්ලගෙ අතේ තිබුන දේ දැක්කම මට පුදුම හිතුනා.
මම අද උදේ උකුලෙ තියන් ආවෙ මේ පොතයි ෆයිල් එකයි නේද?

මම හෙමිහිට ඉශාට කතාව කිව්වා.
try ද දන්නෙත් නෑ.ඉශා හිනාවෙවි එහෙම කිව්ව.
පව් හලෝ ඒ කොල්ලට උගේ පාඩුවේ ඉන්න දියo.ඉශා ඒ ළමය දිහා බලනකොට මම එහෙම කිව්වා.


මුහුදු හුළo වැදෙනකොට හරිම සනීපයි.ඉශා ඉකෝන් පොත බලන අතරෙ මම තෙරක් නොපෙනෙන සාගරය දිහා ඔහේ බලන් හිටියා.

කෝ ළමයි සීසන් ගන්න.කොන්දොස්තර අන්කල් කෑ ගහන සද්දෙ ඇහිලා මම සීසන් එක දික්කරා.
අර ළමයා ඕන කමින් ඒ දිහා බලන් හිටපු බව මම දැක්කා.ඒත් මම ඒ දිහා පොඩ්ඩක්වත් බැලුවෙනෑ.ඉශා දැක්කොත් නෝන්ඩි කරවි.

හබරාදුවෙ stand එකේ බස් එක නැවෑත්තුවා.හිමා මෙයා හබරාදුවෙ නෙවෙයි වගේ.තාමත් අපි ළග හිටගෙන ඉන්න ඒ ළමය දිහා බලල ඉශා මිමිණුවා.
හිමා මම බහිනවා.පරිස්සමට යන්න.ඉශා එහෙම කියාගෙන බස් එකෙන් බැස්සා.
තාමත් අර ළමය මගේ ලග හිටගෙන.මම පොතට මූන ඔබා ගත්තෙ කරන්න වෙන කිසිම දෙයක් නැති කමට.

මම බහින තැන කිට්ටු උනා.
බස් එකෙන් බහින්න නැගිටිනකොට අර ළමය මගේ දිහා බලන් හිනා උනා.
පව් කියලා හිතුනත් මම හිනා නොවීම බස් එකෙන් බැස්සා.
මම යන දිහා එයා බලන් හිටපු බව මට දැනුනත් තාත්තත් එක්ක මම ගෙදර ආවෙ නිකමටවත් හැරිල බලන්නැතුව.

 මතුසම්බන්ධයි

දෙවැනි කොටසට මෙතැනින්