අදහන්න බැ කදුලක්ද ආදරේ නුබ දන්නේ නෑ සුන්දරයි ජිවිතේ .

“ඩොක්ටර් නිරාශා අර අලුතින් ගෙනාව පේෂන්ට් ආයෙමත් කලබල කරනවා “

ප්‍රධාන සාත්තු සේවිකාවගේ හඩින් කරමින් සිටි කාර්යය නැවතූ මා  ලහි ලහියේ සුදානම් උනේ කලබල කාරී ලෙස හැසිරෙන රෝගියා පරික්ෂා කිරීමට යාමටය ...

මානසික රෝහලේ වසරකට වැඩි කාලයක සිට සේවය කරන මානසික ෛවයිද්‍යාවරියක වූ  මාහට  මෙවැනි දෑ සාමාන්‍යයි... එහෙත් කලහා කාරී ලෙස හැසිරෙන තරුණයා මෙල්ල කිරීමට රෝහල් සේවකයන් තුන් හතර දෙනා දරන උත්සාහය සාර්ථක නොවන තැන මට හැගුනේ  ඔහුව නිර්වින්දනය කලයුතු බවයි .. බෙහෙත් සිලින්ජරය ඇසුරුමෙන් ඉවත් කර  සේවකයන් විසින් අල්ලා සිටින තරුණයාගේ බාහුව වෙත සිලින්ජරයේ තුඩ ලන්කරන විටම අනපේක්‍ෂිත ලෙස හැරුණු තරුණයාගේ නෙත් වලට මා හසුවිය ..

අංජලි ... මගේ අංජලි.. ඇයි මාව දාලා ගියේ අංජලි .. ඔහු මහා හඩින් මොරගාන්නට විය

මුහුණ පුරා වැඩුණු රැවුලක් සහ දිග කෙස් කලබක් සහිත තරුණයා .. තොර තෝංචියක් නැතිව අංජලි යන නමින් ආමන්ත්‍රණය කරමින් සිටියේ මටමය ...

නර්ස් මේ පේෂන්ට් ගේ නම මොකක්ද ?

“මෙයාගේ නම සචින්ත තේනුවර  ඩොක්ටර් “

“මෙයාව නිර්වින්දනය කරන්න ඕනේ වෙන එකක් නැහැ දැන් .. මම මෙයත් එක්ක ටිකක් කතා කරන්නම් ..

තවමත් එක එල්ලේම මා  දෙස බලාගෙන .. දොඩවන තරුණයා වෙතට මම  කිට්ටු උනෙමි .

“ඔයාට දැන් කොහොමද සචින්ත ?

“අංජලි .. ඇයි අංජලි ඔයා මාව දාලා ගියේ .. ආයේ යන්න එපා අංජලි .. හැමෝම කියනවා ඔයා මැරුනලු .. ඔයාට මැරෙන්න බැහැ .. ආයේ මාව දාලා යන්න එපා .

“නැහැ සචින් මම ඉන්නවා ... ඔයා හොද ළමයා වගේ කලබල නොකර නිදාගන්න මම උදෙන්ම එන්නම් .. මෙවැනි අවස්ථාවකදී මානසික රෝගියෙක් හා හැසිරිය යුතු ආකාරය අත්දැකීමෙන්ම දන්නා මා  උත්සහ කලේ ඔහු සිතන ආකාරයට බාදා නොකර ඔහුව සන්සුන් කිරීමටයි ..

එහෙත් බොහෝ රෑ වෙනතුරු මාගේ සුරත අල්ලා ගෙන පෙම්වතියගේ නමින් ආමන්ත්‍රනය  කරමින් පෙම් බස් තෙපලු තරුණයාට නින්ද යන තුරුම එතැන රැදී සිටීමට මට සිදුවිය  ...

පව් අහිංසක කොල්ලා හිතාගෙන ඉන්නේ මම එයාගේ ගර්ල් කියලා..  ඇත්තට එයාගේ ගිර්ල් ට මොකද වෙලා තියෙන්නේ ... ඒ ගැනත් හරියටම දැනගත්තොත් මට එයාට ප්‍රතිකාර කරන්න ලේසි වෙයි .. රාත්‍රී වැඩ මුරය අවසානයේ  මා නිවස කරා ගියේ එසේ සිතමිනි..

පසුවදා දහවල් වරුවේ රෝහලට ගිය මා පළමුවෙන්ම ගියේ පෙරදා මා ඇගේ පෙම්වතිය බව පවසමින් සිටි රෝගියා වෙතයි .

මා යන විට රෝහලේ සිවිලිම දෙස බලාගෙන තනිවම මුමුනමින් සිටින ඔහුගේ දෑත් සහ දෙපා ඇදටම තබා ගැටගසා තිබුණි .. සමහර විට මා නැති අතරේද ඔහු කලබල කරන්නට ඇත..

මා දුටු විගස රෝගී තරුණයාගේ මුවේ ඇදුනේ පියකරු සිනහවකි .. අපිළිවෙලට වැවුණු හිසකෙස් හා රැවුල නැතිනම් ඔහු ඉතාමත් සුන්දර තරුණයෙකි .

 මා දුටු විගස කලබලයෙන් ඇදෙන් නැගිටීමට උත්සහ කලද ඇදටම තබා ගැට ගසා තිබු රැහැන් පටි ඔහුට බාදාවක් විය

“අනේ අංජලි බලන්න මාව ගැට ගහලා ... බලන්න අංජලි මගේ අත් තුවාල වෙලා

ඔහුගේ ගැට ගසා තිබු දෑත් වෙත  නෙත් යොමු කරමින් අසරණ තරුණයා අහිංසකව කියා සිටියා ..

“ ඔයා  කලබල කරන නිසානේ සචින් එහෙම කරන්නේ ඔයා කලබල නොකර ඉන්නකෝ ..”

එදිනද මා අත් අල්ලාගෙන ඔහු බොහෝදේ තෙපලුවේය .. කිසිදිනෙක පෙම්වතෙක් නොසිටි මා එදින සිතින් ඔහුගේ පෙම්වතිය උනෙමි .. එතැන්  පටන් ඔහු ඇසුරේ කාලය ගත කිරීම මට ප්‍රිය විය අතොරක් නැතිව කියවන ඔහුගේ විකාර වදන් අතරේ මා බොලද පෙම්වතියක් උනෙමි ..  එයින් සිදුවුයේ මා බලාපොරොත්තු වූ අයුරින්ම ඔහුගේ රෝගය සාමාන්‍ය අතට පත්වෙමින් පැවතීමයි... එහෙත් ඒ වන විට මා කිසිසේත්  නොසිතු අයුරින් ඔහු හා මා අතර දැඩි බැදීමක් ඇති වෙන්න පටන් ගනිමින්  තිබුණි

මම සචින්තව කොහොම හරි හොදකරනවා .. මම තීරණය කලෙමි..

“ඩොක්ටර් නිරාශා සචින්තගේ අක්කා ඇවිත් ඉන්නවා ඩොක්ටර් ව හම්බවෙන්න ..මා පියෙවි ලොවට පැමිණුනේ සාත්තු සේවිකාවගේ හඩිනි

ඈ සමග සිටි උස තරුණිය මා හා සිනාසුනාය .. ඈගේ මුහුණු වරද සචින්තගේ මුහුණු වරට සමානය

“සචින්තට දැන් ගොඩක් දුරට සුව වීගෙන එන්නේ .. කවුද අංජලි කියන්නේ ..”

අන්ජලී කියන්නේ මල්ලි විවාහ වෙන්න හිටිය කෙනා ඩොක්ටර් .. එයාලගේ ආදරේට අවුරුදු අටක් වෙනවා ඉස්කෝලේ යන කාලේ ඉදලම තමයි එයාලා ආදරේ කලේ ...

“ඉතිං කෝ දැන් අන්ජලී එයාට මොකද උනේ ..

රෝහල් කාමරයේ ජනේලයෙන් එපිට බලා දිගු සුසුමක් හෙලු ඇය නැවත හඩ අවදි කළේය .. එයා නැති උනා ඩොක්ටර් ..

“ඒ කොහොමද ?

“එයාලා විවාහ වෙන්න තව  මාසයයි තිබුනේ.. සචින් ගෙ අම්මයි තාත්තයි දෙන්නම මෙයිට වසර හතරකට  ඉස්සෙල්ලා අනතුරකින් මියගියා .. එයාලාගේ සොහොන් තියෙන්නේ නුවර එළියේ මහා ගෙදර ලග ..ඒ මරණයෙන් පස්සේ අපි දිගටම කොලබ ඉන්න තීරණය කළා..එත් මල්ලි අවුරුද්දට කිහිප වරක් නුවර එළියේ  සොහොන් ලගට ගිහින් එන එක පුරුද්දක් කරගෙන හිටියා .. මේ පාර එයා ගියේ අංජලිත්  එක්ක .. එන ගමන් රාත්‍රියේ කාර් එක හෙලකට පෙරලිලා අන්ජලිව එතැනම මියගියා .. සචින්ව කාර් එකෙන් විසිවෙලා තුවාල වෙලා බේරුනා ...

“අන්ජලිගේ අවසන් කටයුතු වලින් පස්සේ සචින් ගෙ මානසික තත්වය ටිකින් ටික නරක අතට හැරුනා ඩොක්ටර් “

“මට තේරෙනවා එයාට තද බල මානසික කම්පනයක් ඇතිවෙලා තියෙන්නේ .. දැන් ට්කෙන් ටික සුව අතට හැරෙනවා .. එත් එක වෙලාවකට එයාට තද හිසරදයක් එනවා ඒ වෙලාවට ගොඩක් කලබල කරනවා බලමු අපි මෙහෙ බැරි උනොත් ඉන්දියාවට ගිනිහින් හරි සචින්ව හොදකරගමු ...”

ඔහුගේ සහෝදරියගේ කතාවෙන් පසු සචින් කෙරෙහි මගේ සිතේ ඇතිවී තිබු හැගීම තවත් වැඩිවිය . එහෙත් තවමත් ඔහු මානසික රෝගියෙකි  මා මානසික වයිද්යවරියකී  එහෙත් කෙසේහෝ මා ඔහුව සුවපත් කරගත යුතුය .

දිනෙන් දින ඔහු කෙරෙහි මා සිත් තුල හටගත් ආදරය දළුලා වැඩුනි.. ඔහුගේ තේරුමක් නැති විකාර වදන් ඇසීමට මා අතිශයෙන් ප්‍රිය විය .. නිවෙසට ගිය පසුද මතකයේ රැදුනේ ඔහුගේම වදන් පමණි... මා දුටු බොහෝ සිහිනවල සුවපත්වූ සචින් මාගේ පෙම්වතාවී සිටියේය ...

එදා සෙනසුරාදා දිනයකි මා එදා රෝහලට පැමිණුනේ සුපුරුදු සාරිය වෙනුවට දිගු ගවුමකින් සැරසිය... මා දුටු විගස සචින් මා වෙත දිව ආවේ කුඩා ළමයෙකු පරිද්දෙනි .. දැන් ඔහුට නිදහසේ හැසිරීමට තරම් රෝහල් සේවකයන් ඉඩදී තිබුණි ඒ ඔහුගේ රෝගය සැලකිය යුතු මට්ටමකට සුවවී තිබු නිසාය...

“අන්ජලී ඔයා අද ගොඩාක් ලස්සනයි .. ඉස්කෝලේ යන කාලේ වගේමයි .. ඔය වගේම ගවුමක් ඇදගෙන මැයි මල් වැටුනු දෙවැට පාර දිගේ ඇවිදගෙන අපි පන්සල් ගියහැටි ඔයාට මතකයි නේද .... කියන්නකෝ මතකද ?

එදිනද ඔහු වෙනදා මෙන්ම තොර තෝංචියක් නැතිව කියවන්නට පටන්ගත්තේය .. අතරින් පතර ඔහු අසන ප්‍රශ්න වලට  මාද සිතින් අංජලි වෙමින් පිළිතුරු දුන්නෙමි.. එදින ඔහුගේ කතාවේ ඉවරයක් නැත එබැවින් බොහෝ රැ වෙන තුරු ඔහුගෙන් මිදී යාමට මටද සිත් දුන්නේ නැත .. එදින වෙනදාටත් වඩා ඔහු අතීත මතකයක සිරවී අතරමංවී සිටින බවක් පෙනෙන්නට තිබුණි..

එදින ඔහුගෙන් මිදීමට මට බොහෝ අසීරු විය ..

“අනේ අන්ජලී ඔයා ආයෙමත් මාව දාලා යන්න එපා .. මගේ ලගින්ම ඉන්න ...

. “ඉන්නවා සචින් මම හැමදාම ඔයා ලගින්ම ඉන්නවා ... මම ගිහින් ඉක්මනින් ආයෙමත් එන්නම්.

මම පිට උනේ මාගේ කරේ තිබු පුංචි මාලයද ඔහුගේ කරට දමමිනි..

ඔහුගෙන් සමුගත් මා නිවෙස බලා පිටත් උනි .. මහා රාත්‍රියේ පාරේ කිසිම වාහනයක් නැත කාරය වේගයෙන් ධාවනය කරන අතර සචින් තෙපලු වදන් මා මනසේ රැව් දෙන්නට විය ..

“අනේ අන්ජලී ඔයා ආයෙමත් මාව දාලා යන්න එපා “

එසේ කල්පනාවට වැටී වැඩි දුරක්  මට යාමට ලැබුනේ නැත .. දුරකථනය එක දිගටම නාද වෙන්නට විය ...

හෙලෝ ...

හෙලෝ ඩොක්ටර් නිරාශා .. එහා කොනෙන් අසුනේ ප්‍රධාන සාත්තු සේවිකාවගේ කට හඩය..

“ඔව් කියන්න නිර්මලා ..

“ඩොක්ටර් සචින් ආයෙමත් කලබල කරනවා එයාගේ හිසරදය ආයෙමත් වැඩිවෙලා වගේ කාටවත් එයාව මෙල්ල කරන්න බැහැ ඩොක්ටර් ...  අනිත් ඩොක්ටර් කෙනෙක්ටවත් ලගට කිට්ටු වෙන්න අමාරුයි ..

“හරි නිර්මලා  මම ඉක්මනින්ම එනවා .. ආයෙමත් වාහනය හැරවූ මා වේගයෙන් රෝහල වෙත ධාවනය කළේය ..

කාරයේ කැබින් එක තුල හදිසි අවස්ථාවකදී ගතහැකි ලෙස මා බෙහෙත් වර්ග තබාගෙන ඇත එහි නිර්වින්දන එන්නත් ඇතුලු එන්නත් වර්ග කිහිපයක්ද ඇත .. එයින් නිර්වින්දන එන්නතක්ද රැගෙන වේගයෙන් මා ඔහුගේ රෝහල් කාමරය වෙතට දියගියහ ..

ඒ යන විටද බොහෝ කලහයක් සිදුවී ඇති බවට සලකුණු පෙනෙන්නට තිබුණි .. මා දුටු විට සචින් යම් තරමකට තැම්පත් විය ඒ අවසරයෙන් රෝහල් සේවකයක් ඔහුව ඇදට දෑමීමට සමත්විය ..

මෙවැනි අවස්ථාවකදී කිරීමට අවශ්‍යමදේ ඔහුව නිර්වින්දනය කිරීමයි ..ඒ බැවින් මා ඔහුට නිර්වින්දන එන්නත ලබදුන්නේයා .. එන්නත දෙනවිට දැඩිව මා අත අල්ලා ගත් ඔහු ටිකෙන් ටික නෙත් පියවෙන විට මගේ අත ලිහිල් කළේය ..

“මම උදේම එන්නම් සචින් නින්දේ සිටි ඔහුට ලංවී මිමිණු මා රෝහල් සේවිකාව සමහ කෙටි කතාවකින් පසුව නැවත නිවෙස වෙත යාමට පිටත් උනෙමි ..

කරය වෙත ගොඩවූ මා දුටු දේයින් මා අතිශයෙන්ම බියට පත්වුනෙමි .. තවමත් ඇරී ඇති කැබින් එක තුල නිර්වින්දන බෙහෙත් සිලින්ජරය එසේම ඇත .. එවිට මා ඔහුට ලබාදී ඇත්තේ කුමක්ද ? මට කලබලයට වැරදි ඇත...

මම නැවතත් සචින් වෙත් දිව ගියෙමි... ඒවිටත්  ඔහු මියගොස් අවසන්ය .. වැරදි බෙහෙත විෂ වීමෙන් ඔහු මියගොස් ඇත..

ජීවිතය මහා පුදුමාකාර දෙයකි අංජලිගෙ  වියෝවෙන්  රෝගියෙකුවූ ඔහුට අංජලි කෙනෙක්වූ මගේ  අතින්ම ඔහුට මිය යෑමට  සිදුවිය .. සියලුම වරද මගේය .. මා ඔහුට ආදරය කල තරම්ම දුක් උනෙමි .

නීතියෙන් සචින්ගේ මරණයට වගකිව යුත්තා මා විය .. මා නීතියෙන් වරද කරුවෙකු උනෙමි.. සචින්ගේ දේහයට අවසන් ගෞරවය පුදකිරිමටවත් මට අවස්ථාවක් නොලැබුණි... සියලු දෙයින් පසු ඕස්ට්‍රේලියාවේ පදිංචියට ගිය මා හට සචින්ගේ මතකය එහිදීත් වද දෙන්නට විය ඔහුගේ සොදුරු වදන් එහිදීත් ඇසෙන්නට විය.. වසරකින් ලංකාවට පැමිණුන මා ප්‍රථමයෙන් පැමිණුනේ මගේ වරදින් මිය ගිය සචින්ගේ සොහොන් කොත ලගටය ..

මේ ලිලි මල් පොකුර ඔයාගේ සොහොන මත තියලා  දන ගහලා  පතන්නම් සචින්ත මතු උපදින කිසිම අත් බවයක ඔයාට මෙහෙම ඉරණමක් අත්වෙන්න එපා .. ඔයාට මරණය ලංකරපු මට හොදක් වෙන්නත් එපා...

ප.ලි :_ගිතයත් විඩියෝ එකත් බලන විට සිතේ ඇතිවු අදහසක් මත නිර්මාණ්ය කල කෙටි කතාවකි .